23 Temmuz 2025 Çarşamba

Rabbinin Çarmıhta Tutukluluğu, Çarmıha Gerilmesi ve Ölümü Sırasında Meryem Ana

21 Temmuz 2025'te Belçika'daki Kardeş Beghe’ye Rabbimiz ve Tanrımız İsa Mesih'ten Gelen Mesaj

Sevgililerim,

Annemin Tutukluluğumu, Çarmıha Gerilmemi ve Ölümümü nasıl yaşadığını açıklamak istiyorum. Sonra takip eden günleri nasıl yaşadığını:

Acısı çok büyüktü ama Ben Tanrıydım ve hiçbir şey İsteğim dışında gerçekleşemezdi biliyordu. Çok acı çektiği için, sizin en kötü düşmanınıza bile yaşatmak istemeyeceğiniz bir durumdaydı.

Her anı isyan etmeden kabul etti, tıpkı Benim de Babamın İsteğine tamamen teslim olarak kabul ettiğim gibi. Ben öldüğümde ve Çarmıhtan indirildiğimde kalbi paramparça oldu. Evet, kırıldı ama acılarımın nedenini ve Ölümümü anladı. Biliyordu ama bu onun acısını azaltmadı. Ve o akşam Yahya ile döndüklerinde ikisi de umutsuzluk içinde ve şaşkınlardı; Kıyametin yakın olduğunu biliyordu ve durmadan dua etmeyi, Kendimle birleşmeyi ve Üçlü Tanrı'yla beklemeyi bırakmadı: Şanlı zafer anı. Yoğun bir şekilde Benimle birlik halindeydi ve dua ederek bekledi.

Yahya bilmiyordu, ama Sözlerimi hatırlaması gerekirdi; ancak Annem biliyordu. İmanı vardı ve bu derin kafa karışıklığı anlarında geleceğin Kilisesini omuzlarında taşıdı ve kalbinde barındırdı. Kilisenin Annesiydi, ona doğum yaptı ve Kilise doğdu. Yoğun acılarla doğum yaptı ama sağlam bir şekilde imanında şüphe etmediği tek bir an bile olmadı.

Böylece Annem Kutsal Kilisenin Annesi unvanını kazandı ve bunu kesinlikle hak ediyor. Kolları tüm çocuklarına açıktır, onların hepsini bekler; tıpkı Benim dediğim gibi: “Ve Ben yeryüzünden yükseltildiğimde bütün insanları Kendime çekeceğim” (Yuhanna 12:32).

Bu Tutukluluğu neden çektiğimi biliyordum ve Annem de öyle. Doğumumdan beri acılarımızda birleşmiştik. Hayatımda ondan saklanan hiçbir sır yoktu. O, Tanrı olsa bile Oğlunu tanıyordu ve Tanrı'ya en büyük ve derin bağlılığa sahipti.

İncil’de bildirilmemiş olmasına rağmen başka türlü olamazdı: Kıyametimden hemen sonra ona göründüm. Zaferliydim, Şanlıydım ve Çok Yaşıyordum. Annem dönüştü; sanki zaten Cennetin yükseklerinde gibiydi. Bir kelime bile söylemedi çünkü Tanrı Planını ve geleceğinin Kutsal Kilisesini yönetiyordu.

Tutukluluğum ve Çarmıha Gerilmem sırasında Annemin çektiği acılar o kadar büyüktü ki içten yıkılmıştı. Ama dik durdu ve destek için Tanrı'ya döndü. O, dirseklerini tutuyormuş gibi onu tuttu; aksi takdirde ayakta kalamazdı. Ancak iradesi Oğlunun yanında kalmaktı ve bu görünmez yardım ona çökmemesini sağladı. Ayakta kaldı, stoik bir şekilde oğluna bakarak gözyaşları içinde ama cesurca onu teşvik etti ve Kendisi de onun orada yanındayken teselli buldu.

Onun neler hissettiğini biliyordum ve ikimiz de aynı ortak acıdaydık. Benim çektiğim acılar tamdı, ahlaki ve fizikseldi. Annem de aynısını çekiyordu ama yaraları içtenydi. Ona baktım; onu sevgili öğrencime emanet ettim ve Oğlu Tanrı'dan gelen bu son iyiliği alçakgönüllülükle kabul etti ve kendisinden aldı. Kutsal Fedakarlık aracılığıyla, ilk günahtan geriye dönük muafiyet elde etti, ruhunun kusursuz beyazlığı ve Kurtarıcının Annesi unvanını kazandı.

“Ben Kusursuz Doğuşum,” Lourdes'de bağlı Bernadette’e dedi ve bu unvanı Çarmıha Gerilmenin eteğinde aldı. Haç aracılığıyla Rab İsa Yaratılışını onardı, ona lütfunu, ilahi bağlığını ve tüm iç güzelliğini geri kazandırdı. Şeytan artık gemideki tek usta değildi; en kutsal Bakire Havva'nın günahını telafi etti, ardından Adem’in günahını telafi etti ve yaratık bir kez daha Tanrı'yı memnun etti. Lütuf tekrar yeryüzünü kapladı ve günahtan dolayı cahil olan insanlar artık Oğul ile birlik halinde Kutsal Ruh aracılığıyla Babalarına dönebilirlerdi.

Şimdi sizi bekliyorum, oğullarım, kardeşlerim, sevdiklerim; siz benimsiniz, Benim peşinizden geldiğiniz ve Beni arzuladığınız sürece kurtarıldınız ve Bana layıksınız.

Size müjde veriyorum, seviyorum, sizi bekliyorum! Baba'nın, Oğul’un ve Kutsal Ruh adıyla †. Amin.

Çarmıha Gerilmiş Kurtarıcın ve Tanrınız

Kaynak: ➥ SrBeghe.blog